Cappadocië: De Grieks-sprekende gids Saim Örnek raadt de beste plekken aan om te bezoeken

Cappadocië is betoverend voor iedereen—maar voor Grieken heeft het een speciale betekenis. 

Je hebt foto's gezien van de lucht vol met luchtballonnen bij zonsopgang boven indrukwekkende en bizarre kegelvormige formaties, zeldzame fresco's binnen in uit de rotsen gehouwen kloosters, ondergrondse steden en pittoreske dorpjes. Dit is Cappadocië, een van de mooiste plekken in Turkije. Een uniek landschap, warme en vriendelijke mensen, en uitstekend eten. Tijdens onze reis daar was onze gids Dr. Saim Örnek. Saim sprak perfect Grieks, nadat hij Grieks filologie had gestudeerd, en hielp ons niet alleen bekende en onbekende delen van Cappadocië te verkennen, maar ook de geest ervan te begrijpen. We vroegen hem om zijn verhaal en de tien must-visit plekken in Cappadocië met ons te delen. 

Saim, hoe heb je zo goed Grieks geleerd?

In Turkije, net als in Griekenland, maken we na de middelbare school examens die vergelijkbaar zijn met de Panhellenische examens. Ik had de taalrichting gekozen in de middelbare school, zodat ik alleen in overeenkomende universiteitsdepartementen kon instromen. Toen de resultaten bekend werden, had ik niet veel punten omdat ik niet tot de beste studenten behoorde. We moesten 24 keuzes opschrijven. Aanvankelijk had ik Engels, Spaans, Duits, Franse Filologie en enkele andere afdelingen die ik kende, opgesomd, maar ik kon de lijst niet aanvullen. Dus, zonder er veel over te weten, voegde ik afdelingen toe zoals Moderne Griekse Filologie, Oude Griekse Filologie, Latijn, enz. 

Ik was geschokt toen ik zag dat ik was aangenomen in de Moderne Griekse Filologie—I verwachtte eerder in andere afdelingen op de lijst te worden toegelaten. Gelukkig had ik de afdeling Moderne Griekse Filologie van de Universiteit van Ankara vóór de Oude Griekse Filologie geplaatst, dus ik eindigde daar; anders was ik misschien archeoloog geworden. In ieder geval, toen ik met het programma begon, wist ik zelfs het woord "kalimera" niet! Mijn ouders wisten er niks van, maar steunden me omdat ze geloofden dat het belangrijk was voor mij om te studeren. Uiteindelijk was deze afdeling niet zomaar een universiteit voor mij—het veranderde mijn leven.

Ik had uitstekende professoren, met wie ik nog steeds contact heb. Ik leerde veel over de taal, cultuur en denkwijze van de Grieken. Na mijn afstuderen begon ik toevallig met een master in Folklore en verbond mijn onderzoek met Griekenland en de gedeelde culturele elementen. Ik ontving een beurs van het Griekse Ministerie van Onderwijs en woonde voor het eerst 10 maanden in Griekenland—daar verbeterde ik mijn Grieks aanzienlijk. 

Later werd ik aangesteld als onderzoeker aan de universiteit, waar ik mijn studies voortzette en een PhD voltooide met betrekking tot de culturele betrekkingen tussen Griekenland en Turkije en de bevolkingswisseling van 1923. Op een gegeven moment wilde ik vrienden uit Griekenland begeleiden die naar Cappadocië kwamen, maar zonder vergunning kon ik dat niet. Dus volgde ik de Gidsenschool van de Universiteit van Cappadocië, kreeg mijn diploma en begon als gids te werken. Sindsdien spreek ik bijna dagelijks Grieks en voel me er nu echt comfortabel mee.

Dus je hebt ook in Griekenland gewoond. Hoe was die ervaring?

Ja, ik woonde ongeveer een jaar daar tijdens het ontvangen van de beurs. Sindsdien keer ik bijna elk jaar terug om verschillende redenen—conferenties, onderzoeksprogramma's, Erasmus, enz. Als ik alles optel, moet ik meer dan twee jaar in Griekenland hebben gewoond. Het is een land dat me veel heeft gegeven. 

Uiteindelijk besloot je van carrière te veranderen en gids te worden...

Ik had opgemerkt dat er een tekort was aan Griekssprekende gidsen in Turkije. De meeste zijn ofwel Grieken uit Istanbul of uit Thracië. Toch is er veel belangstelling vanuit Griekenland om naar Turkije te reizen, vooral naar Cappadocië en de thuislanden in Klein-Azië. Ik voelde dat ik deze leemte kon vullen—niet alleen als professional, maar ook met een diepe liefde voor beide culturen. 

Komen er veel Grieken naar Cappadocië?

Ja, steeds meer elk jaar. Vooroordelen en angsten vervagen geleidelijk. Ik herinner me dat toen ik mijn moeder voor het eerst vertelde dat ik naar Griekenland ging voor mijn studies, ze zei: "Ga alsjeblieft niet. Ze kunnen je daar doden." Nu bereidt ze met plezier eten voor mijn vrienden die uit Griekenland komen en stuurt die met hen mee als cadeaus!

Wat ons verandert is persoonlijk contact. Pas als je de "ander" ontmoet, kun je begrijpen hoeveel je gemeen hebt en stereotypes doorbreken. Veel Grieken zeggen tegen me: "Ik had nooit gedacht dat Turkije zo was!" En hetzelfde gebeurt met Turken die Griekenland bezoeken.

Begeleid je Turkse vrienden of toeristen naar Griekenland, gezien je het land, de taal en de mensen kent?

Natuurlijk, vele keren. Ik geniet er echt van om ze Griekenland te laten zien en de geschiedenis, cultuur en gewoonten uit te leggen. Ik denk erover om in de toekomst culturele interesse reizen voor Turken naar Griekenland te organiseren. Het versnelde visum heeft de toegang aanzienlijk vergemakkelijkt, en ik hoop dat Turken op een dag zonder visum Griekenland kunnen bezoeken. Alleen door ervaring en contact zullen percepties echt veranderen. 

Kun je ons de 10 mooiste plekken in Cappadocië vertellen die we niet mogen missen?

Cappadocië is betoverend voor iedereen—maar voor Grieken heeft het een speciale betekenis. Velen hebben hier oorsprong en beginnen bij hun terugkeer een reis door de tijd.

Als Grieks-sprekende gids die hier meer dan 10 jaar heeft gewoond, raad ik aan:

1. Het Göreme Openluchtmuseum – met belangrijke vroege christelijke kerken.
2. Paşabağ en Zelve – met de meest indrukwekkende "feeën schoorstenen."
3. De Vallei van de Verbeelding (Devrent) – formaties die op dieren en gezichten lijken.
4. Avanos – voor traditionele keramiek en de Kızılırmak rivierbrug.
5. Sinasos (Mustafapaşa) – Griekse architectuur en geschiedenis.
6. De ondergrondse stad Kaymaklı of Derinkuyu – een uniek monument van oude overlevingskunst.
7. Ihlara Vallei – natuurlijke schoonheid en monastieke fresco's.
8. Het Gümüşler Klooster – zeldzame iconografie van de Maagd Maria die glimlacht.
9. Niğde – een cultureel centrum van Cappadocië.
10. Kayseri – de oude stad van Sint Basilius en Byzantijnse traditie.

Natuurlijk is Cappadocië niet beperkt tot deze. Je hebt minimaal vier dagen nodig om de basis te zien—maar elk moment is het waard.

Info: Saim Örnek, PhD in Folklore, Grieks-sprekende gids

Email: saimornek@yahoo.com

Telefoon: +90 554 322 1703

Instagram: @xenagos_kappadokia

We danken de Turkse Toerismeorganisatie (TGA) en het Cultuur- en Toeristenbureau, Ambassade van Turkije in Athene, voor hun gastvrijheid.

Voor meer details kun je het volledige artikel lezen hier.